Als sportjournalist maakte ik ooit enorm vervelende interlands mee in een koud, halfleeg Koning Boudewijnstadion  - het was de tijd dat mannen als Thomas Chatelle en Roberto Bisconti debuteerden voor de Rode Duivels en “we” al blij mochten zijn met een bloedeloos gelijkspelletje. Mij zal u dus niet horen klagen over de vlot gewonnen uitwuifwedstrijd … Meer lezen over Duivels uitgewuifd

Het is een van mijn terugkerende goede voornemens om me niet te laten meeslepen in discussies op (a)sociale media. Recent liet ik me toch weer vangen. Het bleef redelijk beschaafd, wat een uitzondering is tegenwoordig, maar echt verrijkend is zo’n discussie toch zelden. Het valt me telkens weer op hoe zelfs behoorlijk verstandige mensen vast … Meer lezen over Westerse waarde

Op wandel met Morris door een natuurdomein ontmoet ik H, D en hun al even trouwe viervoeter, The Dude, net als Morris een schitterend bastaardexemplaar. D, uit liefde voor H net vanuit Londen naar Kortrijk verhuisd, verbaast er zich over dat The Dude hier niet vrij mag rondlopen. “Om de natuur te beschermen”, zegt de … Meer lezen over Morris & The Dude

In een tv-blad las ik een interview met een Antwerps politicus. Die klonk, als ik me een eufemisme mag permitteren, weinig zelfkritisch. Zelf van West-Vlaamse afkomst had hij ook een observatie over zijn voormalige gouwgenoten: “In West-Vlaanderen schrikken ze, omdat de bruin mannen daar nu ook wonen.” Behalve dat ik vind dat een politicus een … Meer lezen over Kathedraaltorenmentaliteit

Met een krop in de keel hoorde ik hem om muziek vragen, nadat hij in Harelbeke een jong dementerende man had gesproken, die eerder in zijn programma op Radio 1 was geweest. Jan Hautekiet stelde nog professioneel enkele pertinente vragen, maar toen het de man plots te veel werd, brak er ook iets bij de … Meer lezen over Dag grote meneer Hautekiet!

De aarde heeft er niet altijd uitgezien zoals vandaag. Dat is natuurlijk een open deur, maar af en toe heb je een kunstenaar nodig om je daar eens aan te herinneren. Hoe wonderlijk dat wel is, besef ik tijdens een bezoek aan het kunstwerk ComingWorldRememberMe (CWxRM) van Koen Vanmechelen in het domein De Palingbeek vlakbij … Meer lezen over Vlaamse klei

Ja, het is waar, je struikelt in Praag over de Kafka-verwijzingen. Van prachtige moderne kunst tot T-shirts en sleutelhangers. Sommigen hebben er een rothekel aan en menen te weten dat Kafka zich zou omdraaien in zijn graf, als hij zou zien hoe zijn nalatenschap commercieel wordt uitgebuit. Ik vind het eigenlijk wel mooi, zo’n stad … Meer lezen over Kafka in Praag

Over licht-anarchistische Tsjechen gesproken: een bezoek aan Praag kan natuurlijk niet zonder een groet aan het graf van Vaclav Havel. Van opgesloten, schrijvende dissident tot president, dat blijft natuurlijk een prachtig verhaal. Niets wijst erop dat op Vinohradsky Hrbitov een voormalige president ligt begraven, ook de familietombe van de Havels is niets echt opvallend. Er … Meer lezen over Groet aan Vaclav Havel

Geen idee of het ook echt zo is, maar ik heb Tsjechen altijd een licht anarchistisch trekje toegedicht. Wandelend door Praag zie ik baasjes hun hond uitlaten zonder leiband. Hun viervoeter huppelt vrij en vrolijk rond in het park, ook al waarschuwt een bordje dat het niet mag. Voor het Kafka-museum staat een werk van … Meer lezen over Anarchie in Praag

In groepjes kwamen we binnensijpelen in een Praags biercafé, de voorhoede van de reünie van de “klas van ‘94”: een Rus, een Amerikaan, twee Denen, twee Nederlanders en twee West-Vlamingen. Het klinkt als het begin van een slechte mop, en die werden er ook getapt. Zo gaat dat als je elkaar maar heel af en … Meer lezen over Reünie in Praag