Het is een van mijn terugkerende goede voornemens om me niet te laten meeslepen in discussies op (a)sociale media. Recent liet ik me toch weer vangen. Het bleef redelijk beschaafd, wat een uitzondering is tegenwoordig, maar echt verrijkend is zo’n discussie toch zelden.

Het valt me telkens weer op hoe zelfs behoorlijk verstandige mensen vast kunnen zitten in hun eigen ideeën. Alles is zwart, of wit, maar de grijswaarden ertussen zijn verdwenen. Zowel progressief als conservatief hebben er last van, dat is dan toch één westerse waarde die ze delen.

Ik vraag me af of dat altijd zo is geweest. Misschien valt het nu alleen wat meer op, omdat mensen veilig in hun eigen denkwereld kunnen blijven schuilen. Opgesloten in een algoritme waar andersdenkenden worden buitengesloten, terwijl gelijkgezinden liken en retweeten. Het zal wel goed zijn voor sommige ego’s, maar ik vind zo’n discussie zonder grijs eerder armoedig.