Niet de meest toegankelijke types, zo omschrijft NRC-correspondent Peter Vermaas met enig gevoel voor understatement les bouquinistes, de mannen die in de bekende donkergroene stalletjes langs de Seine in Parijs tweedehandsboeken verkopen. Ze zijn inderdaad van het zwijgzame, soms norse type - ik denk dat het, net als bij obers, een arbeidsvoorwaarde is. Maar toch … Meer lezen over Les Bouquinistes de Paris

Voor zover bekend was Jezus Christus tot nu de enige persoon die er in slaagde om uit de doden te herrijzen, en ook daar zijn nog enkele twijfels over. Maar nu is er dus de Rus Arkadi Babtsjenko. Dinsdag geliquideerd, woensdag levend en wel op een persconferentie. Babtsjenko geniet faam als een uitstekend schrijver van … Meer lezen over Hij leeft!

Flink in het zweet fietste ik naar huis. Ik was gaan joggen op de renbaan, wellicht meer omdat ik een oogje had op een meisje dan om aan mijn conditie te werken. Op woensdagavond verzamelde iedereen daar, om te lopen, maar even goed om te roken, te kletsen, te drinken of godweetwat. Er waren toen … Meer lezen over Heizel, 1985

Uiteraard kan de man fenomenaal voetballen, maar een fan van Cristiano Ronaldo ben ik nooit geweest. Te veel pose, te zeurderig ook. Op de Messi-Ronaldo-schaal gaat mijn sympathiewijzer overduidelijk richting de Barça-Argentijn. Mijn afkeer voor Ronaldo was de laatste jaren al wat afgenomen, en dreigt nu helemaal te verdwijnen. Verantwoordelijke daarvoor is Jan-Cees Butter, die … Meer lezen over CR7 & Jan-Cees

“Dat hoort er toch een beetje bij”, hoorde ik Johan Boskamp mompelen in de studio nadat hij nog eens had gezien hoe Sergio Ramos de schouder van de geweldige Mo Salah uit de kom had getrokken. Daarom hou ik niet van Boskamp: te veel patser, te weinig voetbalromanticus. Geef mij maar Jan Mulder. De tranen … Meer lezen over Rood of dood

Ooit deelde ik een column van Bas Heijne op Facebook en sprak er mijn welgemeende appreciatie voor uit, waarna een Nederlandse vriend dacht dat ik de edele kunst der ironie beoefende. Om maar te zeggen: blijkbaar is niet iedereen een liefhebber. Hoewel ik ook wel eens zeur over al die nietszeggende columns en die overvloed … Meer lezen over Afscheid van Bas Heijne

Afgelopen weekend las ik in het progressief dagblad waar ik een abonnement op heb een wel zeer merkwaardige zin. In een verder niet onaardig artikel over culturele toe-eigening staat: “Dat onze algemene omgangsvormen en woordenschat evolueren, is niet meer normaal.”  Ik heb het voor de zekerheid een paar keer gelezen, maar het stond er echt. … Meer lezen over Joël toch!

Als een echt groot schrijver sterft, dan stopt de wereld heel eventjes met draaien. Om stil te staan bij het oeuvre dat hij heeft achtergelaten. Het was een beetje zo met Tom Wolfe, maar -uiteraard- nog veel meer bij het overlijden van Philip Roth, eveneens een niet onbesproken chroniqueur van het na-oorlogse Amerika. Ik heb … Meer lezen over Roth, Philip

Ingmar Vriesema schreef ooit een boek over mensen met beroemde broers en zussen. Over Paula Hitler, Maja Einstein, Paul Wilders... Over een leven in de schaduw van, en hoe vervelend dat kan zijn. Of leuk. Daar moest ik aan denken toen ik maandagavond op de Sinksenfeesten Het Onderspit zag spelen, de groep rond Jan Cappelle. … Meer lezen over Nonkel Wannes