Ze zit op het bed van haar minnaar, Nick. Ze bedenkt dat ze zich goed moet inprenten hoe hij eruitziet. Hoe hij voelt, ruikt, ademt, spreekt.

Vroeger heette ze June, vrouw van Luke, moeder van Hannah. Nu is ze Offred. Dienstmaagd, gevangene, vernoemd naar haar baas, belangrijk lid van de clan religieuze fanatici die het land heeft overgenomen. Haar taak: voor haar ‘commandeur’ Fred en zijn echtgenote een kind baren, in een wereld waar onvruchtbaarheid de regel is geworden.

Zittend op de rand van het bed van Nick, de chauffeur van Fred, bedenkt ze dat ze niet meer precies weet hoe Luke eruit zag. Hoe hij praatte, voelde, rook. Alles vervaagt.

Iedereen heeft wel eens zo’n moment. Gelukkig in minder dramatische omstandigheden dan die in The Handmaid’s Tale, de beklijvende, dystopische serie waarvan de seizoensfinale vanavond op Canvas is te zien. Alles vervaagt. Daarom moeten we goed blijven kijken.