In een tv-blad las ik een interview met een Antwerps politicus. Die klonk, als ik me een eufemisme mag permitteren, weinig zelfkritisch. Zelf van West-Vlaamse afkomst had hij ook een observatie over zijn voormalige gouwgenoten: “In West-Vlaanderen schrikken ze, omdat de bruin mannen daar nu ook wonen.”

Behalve dat ik vind dat een politicus een term als ‘bruin mannen’ maar beter niet kan gebruiken, getuigt deze uitspraak van wat ik kathedraaltorenmentaliteit ben gaan noemen. Het is niet exclusief Antwerps en gelukkig hebben niet alle inwoners van die stad er last van, maar het idee alsof de rest van het land enkele decennia achterloopt op de fiere sinjoren, getuigt van een wereldvreemd gebrek aan kennis van je eigen land. En gebrek aan interesse. “Jij bent niet van hier” is de zin die zelfs ik er tijdens mijn tienjarig verblijf het vaakst hoorde. Je zal er maar wonen, als bruine man.