Met een krop in de keel hoorde ik hem om muziek vragen, nadat hij in Harelbeke een jong dementerende man had gesproken, die eerder in zijn programma op Radio 1 was geweest. Jan Hautekiet stelde nog professioneel enkele pertinente vragen, maar toen het de man plots te veel werd, brak er ook iets bij de presentator. Het was mooie, echte, ontroerende radio, waar ik zelf stil van werd.

Hautekiet neemt afscheid en doet dat met een mooie fietstoernee door Vlaanderen. Kort na zijn gesprek aan de sluis in Harelbeke gingen ook de hemelsluizen open boven Kortrijk, alsof iemand wilde zeggen dat hij of zij het niet eens is met het vertrek van Hautekiet. Want hij stond garant voor prachtige, klassieke radio, kordaat maar empatisch interviewend, in stijlvol Nederlands en met humor. Een radiocoryfee verdient dit grootse afscheid, waarbij een traantje mag worden weggepinkt. Dag Jan, dag grote meneer Hautekiet!