In september 2011, naar aanleiding van een nieuwe reeks optredens in l’Olympia in Parijs, wilde ik graag Charles Aznavour interviewen. Dat gesprek ging uiteindelijk niet door, maar ondertussen las ik wel A voix basse, een prachtige, helder geschreven autobiografie, waarin hij bij momenten bijzonder fel uit de hoek komt. Hij geeft een sneer naar de … Meer lezen over Aznavour en de kunst van het overleven

Ooit, in een te ver verleden, heb ik nog gevoetbald met Joris De Tollenaere, bij kenners en kwissers bekend als de pocketspits bij het Racing Harelbeke dat in de jaren negentig furore maakte in eerste klasse (heel eventjes, toch). Helaas speelde ik niet bij Harelbeke in eerste klasse, maar wel in het schoolteam van de … Meer lezen over Chelsea in de leer bij Stasegem

Bitch. Viswijf. Het stond er echt. Niet in de tekst van een of andere vuilbekkende rapper, maar gewoon in de Vlaamse kranten. In verslagen over de vrouwenfinale van de US Open, een wedstrijd waarin tennisster Serena Williams zich verbaal eens flink had laten gaan tegenover de scheidsrechter. Inderdaad, Williams ging behoorlijk over de schreef. Maar … Meer lezen over Serena, bitch…

Op 27 april 1994 zat ik aan de radio gekluisterd. Ik luisterde naar de BBC World Service, die verslag uitbracht over de eerste vrije verkiezingen in Zuid-Afrika. De zender was mijn voornaamste bron voor het bescheiden stukje dat ik schreef voor Dagblad Utrecht, een van de twee ‘oefenkranten’ aan de School voor Journalistiek. Ik herinner … Meer lezen over Mandela Day

Het zal jongere lezers verbazen, maar ooit was Humo een toonaangevend progressief blad, met uitstekende (politieke) interviews, kritische, onthullende reportages en schitterende muziekjournalistiek, het Rolling Stone van de Lage Landen. Als tiener moeten beslissen of je je zakgeld uitgaf aan snoep, pintjes, sigaretten of ‘de Humo’ was een keuze die niet lichtzinnig mocht worden genomen. … Meer lezen over Zou Guy Mortier ooit naar Humo surfen?

Op het strand van Zeebrugge zag ik de film The Founder. Dat is het verhaal van Ray Kroc, de man die het eenvoudige maar efficiënte hamburgerrestaurant van de broertjes McDonald via franchises liet uitgroeien tot een wereldwijde keten met miljardenomzet. The Founder is dus een misleidende titel, want Kroc heeft de McDonald’s-keten helemaal niet opgericht. … Meer lezen over Liegen en bedriegen voor McDonald’s

De leukste Franse voetballers hadden altijd wel een rafelrandje. Als je aan Zidane denkt, dan ook aan de kopstoot tegen de Italiaan Materazzi in de verlengingen van de WK-finale van 2006. Wie Cantona zegt, denkt karatetrap. Toch waren het prachtige spelers voor wie je sympathie kon hebben, bad boys die de kortsluiting in hun hoofd … Meer lezen over Fantasieloos boekhoudersvoetbal

Het is ongetwijfeld een loodzwaar beroep, voorzitter van de Europese Commissie, dus ik zou niet graag in de wankele schoenen van Jean-Claude Juncker staan. Dat je van een zittend beroep zware rugpijnen kan krijgen, is bekend. En dat menig politicus de stress wel eens durft te bestrijden met een glas wijn of ander gedistilleerd, is … Meer lezen over De dubbele hernia van Juncker

Al op de eerste pagina van “Allah in Europa - het reisverslag van een ongelovige” krijgt Jan Leyers een mes op de keel. Het blijkt het mes van een barbier in Sarajevo, die dan ook nog eens gesluierde vrouw blijkt te zijn. Zo wordt de lezer twee keer op het verkeerde been gezet. Daar blijkt … Meer lezen over Allah in Europa, noodkreet uit Sarajevo

Ja, het was bij momenten machtig mooi en wervelend, maar ja, ‘we’ hebben een historische kans gemist. Ja, ‘we’ hebben een historische kans gemist, maar het was bij momenten wel machtig mooi en wervelend. ‘Wij’ hadden een plan, en zij hadden er ook een. ‘Ons’ plan was veel mooier, sportiever, leuker om zien en in … Meer lezen over 2018 – wij waren de besten