Op 27 april 1994 zat ik aan de radio gekluisterd. Ik luisterde naar de BBC World Service, die verslag uitbracht over de eerste vrije verkiezingen in Zuid-Afrika. De zender was mijn voornaamste bron voor het bescheiden stukje dat ik schreef voor Dagblad Utrecht, een van de twee ‘oefenkranten’ aan de School voor Journalistiek.

Ik herinner me van geluk huilende mensen, en luchtfoto’s van duizenden kiezers die in de blakende hitte geduldig stonden aan te schuiven, soms meer dan een halve dag, om eindelijk, na jaren van apartheid, hun stem te mogen uitbrengen. Uiteraard won ex-gevangene Nelson Mandela. Het was, na de val van de Berlijnse Muur in 1989, een belangrijke les voor ons, verwende westerlingen. Dat democratie niet vanzelfsprekend is, bijvoorbeeld, net zomin als vrijheid. Het waren ook hoopvolle tijden. En daarom is het goed dat we wereldwijd Mandela herdenken, op de dag dat hij honderd zou zijn geworden.