Op de terugweg van mijn geliefde Rotterdam hoorde ik dinsdagochtend vroeg het nieuws over het bestelbusje dat zich in de gevel van de redactie van De Telegraaf in Amsterdam ramde. Vorige week al schoot een man met een antitankwapen naar het redactiegebouw van weekblad Panorama.

Zo’n nieuws bezorgt me altijd koude rillingen. Het doet me niet alleen terugdenken aan het drama bij Charlie Hebdo, maar ook aan een koude zondagnacht op de redactie van Gazet van Antwerpen, ergens in de jaren 90. Boze boeren blokkeerden het redactiegebouw en de drukkerij. De inkomdeur werd geramd met een zware tractor, geen mens of krant mocht het pand aan de Katwilgweg verlaten. In de woeste ogen van de erg boze boeren stond pure haat. Ik leerde er iets wat vandaag nog meer geldt dan toen: ook in ons vrije westen is persvrijheid niet vanzelfsprekend, maar iets wat elke dag bewaakt moet worden.