Er is een leeuwin gestorven. Niet op de savanne, maar gewoon in ‘ons’ Planckendael. Niet van honger of dorst, of na een laatste heroïsch gevecht, maar door een kogel. We hebben de leeuwin laten inslapen, meldde het twitteraccount van Planckendael op ongepast eufemistische toon. Als je een prachtig dier doodschiet nadat je het liet ontsnappen, kom er dan ook voor uit.

Wat me opviel: ook enkele uren na dit gruwelijke voorval, was er nog altijd sprake van ‘de leeuwin’. Dat kwam koud over. Zou ze echt geen naam hebben gehad? Ergens moet er toch een verzorger hebben rondgelopen die soms lieve woordjes in haar oren fluisterde, haar verwende met een extra biefstuk als ze flink was geweest na een zware dag, iemand die haar af en toe tussen de oren krabde. Ik zag alleen gekissebis op twitter, wat helaas niets verandert aan de zaak: er is een leeuwin gestorven.  

PS: Enkele uren nadat deze voetnoot online kwam, raakte bekend dat de leeuwin Rani heette. Dat is een mooie naam voor een leeuwin. Rust in vrede, Rani.