In Sportwereld, de dagelijkse sportbijlage bij Het Nieuwsblad, hebben ze een nieuwe rubriek: 45 vragen in 45 minuten. Op zich al een beetje stompzinnig, alsof een vraag per minuut een voorbeeld zou zijn van goede journalistiek, maar soit. Daar schrikken we -helaas- al niet meer van.

Vanochtend lag Yves Vanderhaeghe, de sympathieke trainer van voetbalclub KV Oostende, op de “pijnbank”. Na een paar intikkertjes over voetbal (er is niet één kritische of verrassende vraag bij) volgt de apotheose bij vragen 44 en 45. Ik deel ze hier maar even:

U leest het goed. De vriendin van Vanderhaeghe heet Pype, en de journalist wil weten hoeveel flauwe grappen hij al hoorde over die achternaam…

Je zou hopen dat iemand die zo’n vraag krijgt voorgeschoteld eens goed uit zijn krammen schiet, de ‘journalist’ in kwestie de mantel uitveegt of er op wijst hoe puberaal, seksistisch, compleet ongepast en irrelevant die vraag is… Jammer genoeg antwoordde de trainer met een gortdroog ‘Geen.’, wat ik op zich ook nog wel mooi vond.

Je zou hopen dat een eindredacteur of een chef voetbal/chef sport met een beetje haar op zijn tanden dat soort onzin uit de krant weet te houden. Helaas. Het is wel vaker prijs in Het Nieuwsblad. Kritische bemerkingen daarover worden steevast weggelachen, afgedaan als een ‘eenmalige misstap’ of met een schouderophalend ‘tja, de sportredactie…’, dus ik vrees dat het gewoon bewust beleid is.

Zo eenmalig zijn die misstappen overigens niet. Het is haast iedere week prijs in de sportbijlage, en dat al enkele jaren lang.

Dit pareltje, over een voetballer die zijn vrouw ‘uitlaat’, dateert van 2015:

Of wat dacht u van deze, uit 2016:

Wie schrijft die onzin? Wie laat dit passeren? Ik ken nog wel wat mensen bij Het Nieuwsblad, dat zijn stuk voor stuk intelligente vrouwen en mannen. Ik kan me niet voorstellen dat zij zich hiermee kunnen identificeren.