Eind deze maand weten we wie de twintigste editie van de Gouden Boekenuil wint. Of beter: winnen, want sinds de introductie van een lezersprijs in 2000, toen de Boekenuil nog gewoon een Uil was, zijn vakjury en lezersjury het slechts twee keer eens geweest. Jeroen Brouwers met Geheime Kamers in 2001 en Tom Lanoye met Boze Tongen in 2003.

Voor deze editie heb ik niet echt een favoriet, ook al omdat ik niet alle boeken van de vijf uiteindelijke genomineerden heb gelezen.

 Erg jammer vond ik het dat twee van mijn favorieten die wel op de long list stonden, niet kunnen meedingen naar de hoofdprijs. Vooral voor Het Brilletje van Tsjechov van Michel Krielaars had ik gehoopt op een plaats in de top-5. Krielaars, voormalig correspondent voor NRC Handelsblad in Moskou, schreef een schitterend relaas over het Rusland van nu, reizend door het land met oude verhalen en boeken van zijn literaire held Tsjechov als reisgezel. Het leert ons Rusland kennen op een andere manier. Zeker in tijden waarin iedereen zich afvraagt wat Poetin bezielt en waar het met Rusland heengaat, verdient dit boek ruime aandacht. In de recensie die ik voor Ons Erfdeel mocht schrijven, maakte ik de vergelijking met Reizen zonder John van Geert Mak. De volledige recensie kan je hier teruglezen.

 Ook Ex – over een land dat zoek is van Peter Vermeersch had ik een plek op de short list gegund. Vermeersch trok terug naar het voormalige Joegoslavië na de verwoestende oorlogen, en ging als een “correspondent van het alledaagse” op zoek naar wat nog rest van het land. Het is een boek dat het mooiste en lelijkste van de Balkan laat zien, en tevens een waarschuwing tegen het al te makkelijke denken in “wij” en “zij”. Ook die recensie heeft Ons Erfdeel online geplaatst en kan je hier nalezen.